آویزون

نخ همه ی ما دست خداست. لحظه ای رها کند نقش زمینیم.

نعمت زندگی در خوانواده ی حرمت نگه دار

چهارشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۱:۵۰ ب.ظ

بسم الله

نمیدانم اسمش غرور است یا چیز دیگری ولی حتی اگر غرور هم هست بگذار مغرور بخوانندمان.

 وقتی پسر و دخترهای گروه دور هم نشستیم و پسرها به نحوی دارند هیئت و سینه زنی و نذری و گریه  و حتی روضه را مسخره میکند، باید هم به خودم ببالم که پدر و برادران و برادرزاده ام دو ماه محرم و صفر را مشکی پوشند و کوچکترین عضو خوانواده از ۶ماهگی برای روضه و سینه زنی های محرم با پدرش همراه میشد. باید هم ببالم به اشکهایی که هرچند گاهگاهند ولی به هرحال اجازه اش را داده اند. میبالم به خوانواده ای که حرمت دار محرمند. به خوانواده ای که بچه ها را از کودکی در مسجد و روضه بزرگ کرده اند. به خوانواده ای که حرمت داری را به ما یاد دادند.

الهی الحمدلله از این همه نعمت

  • آویزون

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
آویزون

خدایا چنان کن سرانجام کار

حسینی بمانیم و حسینی شهید شویم

==================

خدای را که چو یاران نیمه راه مرو

تو نور دیده ی مایی به هر نگاه مرو

***

مباد کز در میخانه روی برتابی

تو تاب توبه نداری به اشتباه مرو