چون گفتین که بین دو دیدگاه گیر کردین،میگم که من خودم با دیدگاه سرگشته موافقم. چون خدا به حدی بزرگ هست و بخشنده که دنبال یه روزنه ی امید هست که بندش رو ببخشه. من این رو خودم بارها و بار ها تجربه کردم که خدا همیشه میخواد دستمونو بگیره نه مچمون رو. ولی قلبا هم به نظری که قبلا گذاشتم ایمان دارم که نماز با حضور قلب انسان رو از گناه و فحشا دور میکنه.
اون روایت رو همه شنیدیم که در زمان پیامبر ص جوانی بود که هم پشت سر پیامبر نماز میخوند و هم فحشا و زنا می کرد و این رو خدمت پیامبر عرض کردند. ایشون فرمودند بالاخره نمازش باعث ترک اون عمل میشه و همینطور هم شد. البته در روایات نمونه های دیگه زیاد داریم که حتی نماز هم نمی خوندند ولی به خاطر یک عمل کوچک مورد لطف خدا قرار گرفتند و هدایت شدند.
این خانم هم مشابه همون جوان زمان پیامبر هست و ان شاءالله مورد لطف خدا قرار بگیرن و این نمازها موجب نجاتشون بشه.
این مسائل اغلب به خاطر نوع و فضای تربیتی شکل میگیره.
ما خودمون(خودمو عرض می کنم) هم کم از این تناقضات نداریم فقط شکل شون متفاوت هست. خدا همه ما رو به راه راست هدایت کنه.
پاسخ:
سلام
دقیقا منم بین این داستانی که شما گفتین و نظری که جناب mild گفتن گیر کردم.هر دوش به ذهنم رسیده بود.
من به قرآن اعتقاد دارم؛در آیه ۴۵ سوره عنکبوت میخونیم:
إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِمانا نماز (انسان را) از فحشا و منکر باز مى دارد.
خب این عقیده شخصی من هست که اگر انسان نماز رو با حضور قلب بخونه،مطمئنا این آیه در موردش صدق میکنه.چون باطن نماز بالاتر از ظاهر اونه. یه حدیث از امام صادق(ع) داریم که می فرمایند هر کس میخواهد بداند که نمازش مقبول است یا نه،ببیند نمازش او را از فحشا باز داشته یا نه. حال تفسیر و توضیح این نکته که نماز چطور انسان را از فحشا و منکر باز میدارد،در توان من نیست و نیاز به تحقیق داره.با یک جستجوی ساده به راحتی خیلی منابع خوب داریم.
چون خدا به حدی بزرگ هست و بخشنده که دنبال یه روزنه ی امید هست که بندش رو ببخشه.
من این رو خودم بارها و بار ها تجربه کردم که خدا همیشه میخواد دستمونو بگیره نه مچمون رو.
ولی قلبا هم به نظری که قبلا گذاشتم ایمان دارم که نماز با حضور قلب انسان رو از گناه و فحشا دور میکنه.